اى بندگان خدا آگاه باشید مؤمن کسى است که حلال خدا را هم اکنون حلال، و حرام خدا را هم اکنون حرام بشمارد، و آنچه را مردم با بدعت‏ها تغییر دادند، چیزى از حرام را حلال نمى‏کند، زیرا حلال همان است که خدا حلال کرده و حرام همان چیزى است که خدا حرام شمرده است.  پس شما در امور و حوادث روزگار تجربه آموختید، و از تاریخ گذشتگان پند گرفتید، مثل‏ها براى شما زده‏اند، و به امرى آشکار دعوت شده‏اید، جز ناشنوایان کسى ادّعاى نشنیدن حق را ندارد، و جز کوران و کور دلان کسى ادّعاى ندیدن واقعیّت‏ها نمى‏کند. آن کس که از آزمایش‏ها و تجربه‏هاى خدا دادى سودى نبرد از هیچ پند و اندرزى سود نخواهد برد و کوته فکرى دامنگیر او خواهد شد تا آنجا که بد را خوب، و خوب را بد مى‏نگرد. و همانا مردم دو دسته‏اند، گروهى پیرو شریعت و دین، و برخى بدعت گزارند که از طرف خدا دلیلى از سنّت پیامبر، و نورى از براهین حق ندارند.

نهج البلاغه خطبه 176

آخرالزمان زمانی ست که حرامِ خدا حلال و حلالِ خدا حرام شمرده می شود...